Een bijzondere vriendschap op Ibiza

Een bijzondere vriendschap op Ibiza

0

Mag ik jullie nog even bijpraten over Ricardo?

Je weet wel de man die ik een aantal jaren geleden op Ibiza tegenkwam en waarmee ik een bijzondere vriendschap ontwikkelde. Totaal onlogisch en een clash van twee werelden,  want Ricardo leeft op straat en ik hoog op een heuvel met een dak boven mijn hoofd.

Een paar weken geleden praatte ik jullie, met een vlog, bij over Ricardo. Omdat ik het belangrijk vind om jullie altijd van eerlijke informatie voorzien. Destijds trof ik hem zo high als een papagaai tegen de pui van Mango. Ik was op dat moment net aangekomen op het eiland en het eerste wat hij tegen me zei was dat hij zo verdrietig was omdat ik hem de dagen daarvoor voorbij gelopen was zonder iets te zeggen. Wat hij wel begreep gezien zijn ‘state of mind’ maar toch. Natuurlijk heb ik hem verteld dat dat niet het geval kon zijn omdat ik pas net geland was. Maar toch raakte het me…en gaf me de bevestiging dat juist ‘gezien’ worden zo ongelofelijk belangrijk is. Voor iedereen. Maar nu dwaal ik af.

Uiteraard ben ik ook toen bij hem gaan zitten en heb ik met hem gesproken, I probably ruined his high 😉

Gisteren heb ik Ricardo weer gesproken en man, man wat een verschil! Nog steeds een magere man, met duidelijk geen sprookjesverleden of comfortabel leven. Maar zijn ogen waren weer helder.

Oke, allereerst (en nogmaals) wat ik zag was een momentopname daar ben ik me enorm van bewust. En junks zouden goud geld kunnen verdienen als ze een leugenfabriek zouden openen. Maar op dat moment was hij clear (ik zeg niet clean want hoe clean kun je zijn na jarenlange drugs terugvallen). Iedere week moet hij een urinetest doen en staat hij onder controle van een arts. Gezien zijn leeftijd (53) realiseert hij zich dat het wel eens zijn laatste kans kan zijn.

Dit is geen blog waarin ik zit te wachten op meningen zoals: ‘hoe dom kun je zijn om een junk/dakloze te geloven, help mij maar want ik moet ook overleven op Ibiza, als iemand om straat leeft is dat zijn eigen keuze‘ etc. (Dit is een greep eerdere reacties) Je mag het denken en voor een deel ben ik het met je eens ook nog. Maar het is een verslag van het verloop van een onverwachte vriendschap. En het is zeker geen blog dat uit is op schouderklopjes of bevestiging. Voor mij is Ricardo en zijn verhaal het waard om te delen. Iedere keer als ik hem zie en spreek bedenk ik me: dat had ik ook kunnen zijn. Want er is maar een dunne lijn tussen ‘alles op orde’ en tegenslag, domme keuzes en bad luck.

Uiteraard overleg ik altijd met Ricardo voordat ik hier iets over hem deel, hij wil graag dat zijn verhaal gedeeld wordt. En altijd heb ik hem gezegd hem niet te kunnen helpen. Ik kan naar hem luisteren, met hem praten, hem wat te eten geven en hem heel even gevoel geven weer even mens te zijn. Nooit denk ik een seconde dat ik hem zou kunnen helpen. Dat zal hij echt helemaal zelf moeten doen. De situatie van een dakloze is zo ontzettend complex dat kan ik niet ‘even oplossen’. Daar zijn instanties voor, ook op Ibiza. En het is nu aan Ricardo om alle kansen die hij vanuit die instanties krijgt met beide handen aan te pakken en zijn leven weer op te pakken.

In mijn eerdere blog (zie link onderaan) vertelde ik dat ik van hem een Tibetaanse lucky charm had gekregen. En noem me een mafkees maar ALTIJD draag ik die bij me en op de een of andere manier heeft deze lucky charm zijn (placebo) werking op mij gehad. Echt enorm waardevol werd deze rode geluks-vlechterij voor me. Ik heb soms gedacht dat ik wel op zo’n neuroot begon te lijken die van zichzelf alleen op hele stoeptegels mocht lopen en 3x op iedere oneven traptree moest tikken. Nou ja you get the picture.

Deze Tibetaanse lucky charm heb ik hem gisteren teruggegeven, omdat ik denk dat hij het op dit moment harder nodig heeft dan ik. Dolgraag wil ik het een keer van hem terug…maar dan wel op een moment dat hij het met een gerust hart weer aan me terug kan geven.

Wat er in de tussentijd gebeurt weet ik niet, het leven is niet te voorspellen. Aannames zijn makkelijk om te doen, maar wat heeft het voor zin?

Eerder blog over Ricardo: https://ibizadances.com/dit-is-geen-leuk-verhaal-maar-wel-ibiza/

 

 

 

 

 

 

 

 

Tibetaanse, gevlochten, lucky charm

About author

Rianne Toussaint

IbizaDances is een Ibiza lifestyle brand. Ik deel hier alles wat ik ontdek op en over Ibiza. Van verborgen pareltjes, favorieten, bijzondere ontmoetingen, restaurants, bars, de mooiste baaitjes, blogs en nog veel meer. Ik spring overal in zolang het maken heeft met Ibiza en avontuur. Are you ready to jump in with me?

Your email address will not be published. Required fields are marked *