Ik ben met stomheid geslagen.

Het is een kant van Ibiza waar ik me zorgen over maak. Een kant die ik steeds vaker tegenkom, op plekken waar ik eerder met veel plezier kwam.

Als mensen me vragen wat ik nou eigenlijk doe, roep ik wat vaags als ‘Ibiza troubadour’. Ik hou van het verzamelen en delen van verhalen over het eiland waarvan ik hou: Ibiza.

Verhalen die je hopelijk vaak doen glimlachen, die je doen denken aan al je fijne Ibiza herinneringen en die maken dat jouw lijst van Ibiza-to-do’s te lang wordt voor je vakantie. Sorry not sorry ;-). Maar deze keer wil ik ook een andere, lelijke ‘money-geile kant’ van het eiland met je delen. Eigenlijk schaam ik me als part-time bewoner voor deze smakeloze en inhalige kant van het eiland.

Eerlijkheid en oprechtheid duurt het langst dus ook deze kant zal ik een keer moeten belichten. Vooral omdat ik vandaag weer tegen zo’n prachtig (supertreurig) voorbeeld aanliep:

We, ik, man, kinderen, mijn moeder kortom hele bubs, hadden gereserveerd voor bedjes en lunch bij Deeva in Port D’es Torrent. Misschien goed om te weten dat Deeva onderdeel is van CBBC, dat snap je ’em misschien al. Sinds deze week is het daar policy dat als je bedjes en parasols huurt en daar ook al lekker besteedt aan drankjes etc., dat je dan gestraft wordt. Want daarmee is in het restaurant lunchen voor jou VERBODEN.

Lunchen doe je dan namelijk VERPLICHT op je bedje, terwijl je de salade in je bikinitopje knoeit en je voor een groot deel in de bakkende zon, met je knieen langs je oren, zit te eten.

Terwijl ik zo enorm kan genieten van lange lunches met elkaar. Met elkaar praten, lachen, herinneringen ophalen en nieuwe herinneringen maken. Zittend op een stoel aan een lange tafel, met veel vrienden en familie in de schaduw en zonder geknoei (want aan een tafel eten is nu eenmaal net wat praktischer dan op een zonnebedje).

Lunchen in het restaurant mag alleen als je je weg laat moffelen naar een ongezellig strand een stuk verderop.  2 area’s (strand & restaurant) waar tegelijkertijd gegeten en gedronken wordt leveren natuurlijk dubbel zo veel op. Money makes the world go round…

Lief eiland, wat hou ik van je heerlijke no nonsense plekkies en ondanks dat die er nog genoeg zijn worden ze wel steeds spaarzamer.

Ik mis de live muziek in het café, ik mis de violist op het strand. Vandaag zijn we gevlucht, van het gevoel een wandelende ATM machine te zijn. En heb ik me uitvoerig keer verexcuseert tegenover mijn moeder van 85, waarmee we moesten zeulen omdat lunchen in de knallende zon, op een bedje, voor haar geen optie is. Hoewel zij natuurlijk beweert ‘het is heus niet erg hoor Rianne, kun jij ook niets aan doen, maar het is wel veranderd in de loop der jaren hier hè?‘

De wereld verandert en Ibiza dus ook. Ik weet alleen niet of ik mee wil veranderen in de versie die Ibiza op sommige plekken van zichzelf maakt. Weet ik trouwens wel… Noem me een old fool, maar hierin wil ik niet mee veranderen.

Wat zijn jouw ervaringen? Ik ben heel benieuwd of jij voelt of vindt dat Ibiza aan het veranderen is of juist helemaal niet.

PS. Ik ben geen azijnpisser en weet dat er nog heeeeel veel heerlijke Ibiza spots te vinden zijn. Maar naïeve, tegen de klippen op alleen maar positieve, Ibiza propaganda zou oneerlijk zijn als ook ik het soms anders voel. Eerlijkheid duurt het langst.